Naš Vedran Lekić, svjetski prepoznatog eksperta seizmologije i profesora pri Univerzitetu Maryland u College Parku (Sjedinjene Američke Države) dobitnik velike i prestižne naučne nagrade – Newcomb Clevland Award za otkrića.
Newcomb Cleveland nagrada Američkog udruženja za unapređenje nauke (AAAS) se svake godine dodijeljuje autoru(ima) izvanrednih naučnih radova objavljenih u sekcijama Research Articles ili Reports.
Kako je objavio nagrađivani inžinjer, inovator, profesor na poznatom Univerzitetu La Trobe i osnivač “BH Futures Foundation” Edhem Čustović nagrada je osnovana davne 1923. godine i pored prestiža, dobitinik/ci dobijaju 25,000 američkih dolara.
“Prof. Lekić je zajedno sa kolegama prvi napravio nevjerovatno otkriće. On je rođeni Sarajlija koji je pohađao najbolje univerzitete poput MIT, Harvard i Berkeley”, napisao je Čustović.Krajem februara je BUKA radila intervju sa profesoreom Lekićem o tlu koje se danima nije smirivalo u Turskoj, ali i o zemljotresima u Rumuniji, Tadžikistanu, Italiji, a takođe nam je otktio kakve su prognoze za Balkan. Tom prilikom smo razgovarali i o istraživanjima na Marsu, ali središtu Zemlje: “Ja koristim spomenute seizmičke metode da istražujem unutrašnjost planete Zemlje i Marsa. Na Zemlji, ja i moji studenti i kolege mapiramo gdje se okeanske ploče nalaze u Zemljinom plaštu, gdje je raspoređen vruć materijal povezan sa vulkanima, a također smo otkrili neke još neobjašnjene strukture, uključujući par džinovskih regiona u blizini osnove plašta ispod Tihog okeana i Afrike. U ovim regionima blizu jezgra naše planete, seizmički talasi putuju sporo, a stijene koji ih čine su neobično vruće. Neki naučnici spekulišu da su ovi regioni ostatak objekta koji se zove Thea, a misli se da je pogodio Zemlju prije 4 milijarde godina. Materijal koji je izbačen u orbitu tokom ovog udara je stvorio mjesec. Na Marsu smo uspjeli odrediti debljinu kore te planete – nešto što je Andrija Mohorovičić uradio na Zemlji početkom dvadesetog vijeka – veličinu jezgra, pa čak i odrediti njegovu gustoću i brzinu kojom talasi putuju kroz jezgro. Ovim otkrićima unapređujemo naše razumijevanje kako planeta Zemlja funkcioniše kao sistem, a i kako su druge planete postale kakve jesu”.
